ارزشيهاي ما هم بعله ؟؟؟؟!!!!!

قلم سپهر/درذهن من ارزشي يعني كسي كه به عقايدي پاك و معنوي سخت معتقد ست و براي ترويج اين پاكي اين خوبي اين اسماني بودن به تلاشي مضاعف مشغول اما چه حيف ....انگار اين نام هم مثل خيلي از عبارات ديگر تبديل به يك شعار شده تا ارزشيهاي واقعي را از دور خارج كنند

 از هر كسي انتظارمي رفت اما از تونه از تو كه هر جا نام تو ست در كنارش پيشوند ارزشي ميدرخشد از هركسي كه به نحوي قلم بر دست ست و كلبه اي،وبي ، وبلاگي براي ترويج باورهايش بنا نهاده اما از تو نه از تو كه فكر مي كردم كاخي بنا نهاده اي همه ارزش همه خوبي و پاكي همه شور و شوق جوانمردي اما چه ساده زير زرق و برق اين اعتقاد كمر خم كردي و شكستي باورت تا همين جا بود چه زود بناي باورت شد تقلب ،دزدي، كپي ،ترويج بدي  

اين دردست درد جامعه ما كه كپي معضل آنست معضلي كه نمي گذارد خيلي هاي ديگر پا به اين عرصه گذارند، بخوانند ،بنويسند، ترويج كنند و آگاه كنند درست كه هدف ترويج ست و من و شما ندارد اما ارزشهاي خوب را اگر بد ترويج كنيم اگر با وسيله نا معقول به پيشگاه داوري بفرستيم تاثير منفي اش به مراتب بيشتر است

كپي اخبا ر روز و يا مطلبي از اين صنف بي اشكال ست اما مطالب اعتقادي و ارزشي فرق دارد دوست من، همكار عزيز خدا قصه نيست يك حقيقت ست يك وجود دائم الوجود خداهست حتي در دنياي مجازي كه ما ساخته ايم جايي كه  خيال مي كنيم هيچ كس ما را نمي شناسد نمي بيند  چه فرقي مي كند تو چيزي از جيب من برداري يا مطلبي از سايتم كپي كني و زيرش نام خودت را بعنوان نويسنده قلمداد كني كاش رسالتت راباور داشتي و اين همه مريد را كه هر روز به عشق نوشته هاي تو به شوق حرفهايي كه فكر مي كردند حرف دل خودت ست پا به حريم تو مي گذاشتندو از تو مي آموختند و اكنون باور كرده ام كه عزتت زير اين حريم ملكوتي نيست  . حرف ،حرف اين مطلب و يك متن و سخن نيست حرف اينست كه درد درد امروز و ديروز نيست اين فرهنگي ست كه بايد نهادينه شود كپي به همراه لينك با درج نام نويسنده و منبع  حتي در آنسوي مرزها كه به خيلي از مسائل اعتقاد ندارند اين اصل را پذيرفته اند و از كپي خودداري مي كنند آنوقت ما در چنين كشوري با چنين اعتقادي ....

شايد تقصير منست  مني كه  باور كرده بودم توبه دستانت آموخته اي علفهاي هرز راازريشه درآورند اما غافل بودم از گلهايي كه زير پاهايت معصومانه له مي شوند و به منجلاب فرو ميروند

سكوت مي كنم اما اين كارها اين رفتارها را كه مي بينم دلم مي گيرد گلويم پر مي شود از بغضي كه از تو رنجيده از تو و امثال تو كه فكر مي كردم، باور كرده بودم، ارزشي هستي و ارزشها را از بري ولي تو چه ناجوانمردانه باورم را به آتش كشيدي به اتش شك و ترديد .شايد ديگر هرگزننويسم شايد قلم ذهن رابر زمين بگذارم و ديگر هرگز ننويسم نه ازدردها و معضلات نه از خوشيها و شاديها ...شايد هم از امروز قلمم آنقدر تلخ شود كه مزه گس آن گلوي تمام اهل قلم را به درد آورد /در پناه خدا