قلم سپهر/تمام ديروز براي آمدنش دست به دعا بودم .به شوق حضور او تمام خانه دلم را با عشق شستشو دادم. وتمام دلم را ازهر آنچه غير اوست تهي .چشمهايم را بستم به روي هر چه نشاني از او ندارد. كوچه هاي خاكي دلم را با دعاي حضورش گلستان كردم . تمام ديروز تمام فكر و ذكرم شد او .تمام ديشب از هر چه خواب چشم فرو بستم و تا سپيده صبح دعا گوي خم ابروي مشكينش بودم اما... هنوز نيامده نكند پشيمان شود نكند دلم لايق حضور خويش نداند نكند به هواي امتحان دلم پيام هاي اشتباه فرستاده و من... من بي خبر، من جايز الخطا... نه يادم هست ،يادم بود.... يادم بود كه جزبه او دل به غير نبندم . يادم بود كه در آشيانه ذهنم جز به حضورش انديشه به كس نبرم يادم بود كه كوچه هاي خنديدنم را بهانه اي جزوعده ي ديدار او نباشد و اشك هاي بي دريغ چشم هايم را قراري جزبا نبودنش ...
يادم بود كه اين قرار مثل همه قرارها نيست؛ قراري است با عشقم، اميدم . علت بودنم ، مايه ي زندگيم ،هنوزنيامده اما... مي آيد. قرار بود كه بيايد شايد نا خواسته از سر انسان بودن ، از سر جهل و غفلت ، دلم اسير جاده اي شده كه از بوي او دور بوده نكند سهواً قدم به راهي نهاده ام كه حب او در آن جايي ندارد اما ... نه ، قسم به ثانيه هايي كه در انتظارش به اشك خو كردم . قسم به التهابي كه تمام جمعه بر دلم مي نشيند . قسم بر سنگيني اين روز ازسپيده تا شامگاه ،تنها علت بودن وماندن من اوست كه اگر امروز هم ... امروز هم قدم بر ديدگان پرگناه من نگذارد تا قرار بعدي چنان بست نشين دعاي فرجش خواهم شد چنان در ندبه جمعه اش به زاري و التماس و فغان دست خواهم زد كه آسمان ازدستم به فرياد آيد و دلم به خلوصي دست يابد همه شان نگاه و توجه حضرتش.
اگر امروز هم به بوي حضورش جانم متبرك نشود .اگر امروز هم از من رو بتابد ،اگر امروز هم اميدم به ياس مبدل شود ... نه من مايوس نمي شوم چون مي دانم كه او همپاي من ، هم ثانيه با لحظه هاي نفس كشيدنم به انتظار خو كرده ميدانم كه دل رئوفش براي ديدار بيشتر از من اشتياق دارد.اگر امروز هم نيايد
باز كتاب دعايم بر دل و تسبيحم بر دست، همقدم اشك هاي چشمم آنقدر رو به قبله تسبيح كنان به اشك مي نشينم كه ظهورش رخصت وجود يابد .
و قدم مباركش مهمان دلم شودو شاهنشين قلب پر اشتياقم گردد/در پناه خدا
.gif)
az